طرح تفصیلی شهر میاندوآب
 
طرح تفصیلی شهر میاندوآب
بخشی از مطالب:
 
شهر میاندوآب مرکز شهرستان میاندوآب در استان آذربایجان غربی با پهنه‌ای حدود ۱۰ کیلومتر مربع قرار دارد. شهر میاندوآب به دلیل اینکه میان سیمینه رود و زرینه رود قرار گرفته است «میان دو آب» نامیده شده است.
میاندوآب یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران است. این شهر در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود واقع شده‌است. زبان مورد استفاده اکثریت مردم در این شهرستان ترکی آذربایجانی است ولی در اطراف شهر میاندوآب زبانکردی سورانی نیز رواج دارد.وجه تسمیه این شهر حاصل موقعیت این شهر بین دو رود زرینه‌رود و سیمینه‌رود هست.این شهر با مهمان‌نوازی مردم و آب و هوای معتدل و مطلوبش مشهور است. تقسیمات کشوری این شهرستان، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمده است، بر حسب بخش، شهر، دهستان و روستا تقسیم شده است. موقعیت بسیار مطلوب جغرافیائی باعث رشد بسیار خوب کشاورزی و در نتیجه ترقی صنعتی منطقه میاندوآب شده است. کارخانه تولید قند و شکر میاندوآب در اوایل قرن بیستم با همکاری مهندسان بلژیکی بنا گردید. بنای سد انحرافی نوروزلو در سالهای ۱۳۵۰ هجری شمسی این ناحیه را مستعد آبادانی و صنعتی نمودن ناحیه نمود.
 
کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمی منطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. کوچ قره پاپاق‌ها و در اوایل سلطنت آقامحمد خان قاجار به دنبال کوچ اجباری جمعیتی از منطقه کرمان به اهالی شهر اضافه شدند و کرمانی‌ها در مدت دو نسل با مردم محلی میاندوآب آمیخته شدند. نام برخی محله‌ها و شهرت‌ها مانند رابریها، سیرجانی ها و کرمانی ها نشانگر این حرکت جمعیتی بوده. طایفه‌ای نیز تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی بالهجه کرمانی صحبت می‌کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند.زبان اصلی مردمان شهرستان میاندوآب ترکی آذربایجانی بوده وچند روستا نیز به زبان کردی سورانی می باشند.
 
آثاری از حکومت مادها و اورارتور در روستای داش تپه موجود است.اکثر ساکنان شهرستان میاندوآب را آذربایجانی‌ها تشکیل می‌دهند و کمینهٔ قابل توجهی از کردهای سنی مذهب و اقلیت کوچکی اهل حق نیز در این منطقه سکونت دارند. در گذشته بهائیان نیز در این شهرستان زندگی می‌کردند که به سایر نقاط مهاجرت کردند.