پاورپوینت سبک تندیس گرایی در معماری
 
پاورپوینت سبک تندیس گرایی در معماری
 
 
بخشی از مطالب:
اگر بخواهیم تاریخ معماری را از نظر ویژگی تندیس گرایی در بنا بررسی کنیم، می توانیم سه مرحله را، از آغاز خانه سازی بشر تا به امروز، از دیدگاه تصور فضایی شناسایی کنیم. مرحله ی نخست، دوره ای است که در آن گرایش به سازه های تندیس گونه وجود داشته و به ترکیب احجام و ساختمان های مختلف با هم توجه شده است. این گونه معماری در تمدن هایی چون تمدن سومری، ایلام قدیم، مصری و یونانی وجود داشت و تا زمان رومیان ادامه دارد. در این دوره توجه به فضای بیرونی با بی توجهی به درون بنا و ساده رهاکردن آن همراه است. 
دوره معماری مدرن متاخر را می‌توان از بعد از جنگ جهانی دوم تا اوایل دههٔ هفتاد محسوب کرد. در این زمان بسیاری از معماران بزرگ دوران معماریه اولیه و متعالی همچون رایت، کوربوزیه، گروپیوس بودند. رایت تنها معماری است که در هر سه دوره معماری مدرن ساختمان‌هایی با شهرت جهانی ساخته است. وی آخرین شاهکار خود یعنی موزه گوگنهایم را در نیویورک در آخرین سال‌های عمر خود به صورت تندیسی دوار طراحی نمود. کوربوزیه نظریه‌پرداز معماری مدرن، در این دوره از عقاید دههٔ ۲۰ و ۳۰ خود در معماری فاصله گرفت، به سمت تندیس‌های احساس گرایانه گرایش پیدا کرد این موضوع را می‌توان در کلیسای رونشان مشاهده کرد.
 
نکته حائز اهمیت در مورد این ساختمان‌های تندیس گونه این است که همه آن‌ها بلااستثنا با بتن احداث شده‌اند. در این بناها بتن همچون خمیر مجسمه‌سازی، ماده‌ای بسیار مناسب برای پدیدآوردن اجسام بدیع و نوظهور بود.
 
ساختمان اپرای سیدنی، به صدف‌های دریایی و بادبان‌های کشتی تشبیه شده است. این تندیس نماد شهر سیدنی و کشور استرالیا تلقی می‌شود، در سال ۱۹۵۷ توسط یورن اوتزان معمار دانمارکی طراحی شده است فرودگاه بین‌المللی دالاسدر حومه شهر واشینگتن توسط اروسرینن معمار فنلاندی طراحی شده است. منبع الهام در این طرح، حرکت، سرعت و پرواز بوده که به صورت استادانه‌ای در این تندیس به نمایش گذارده است.
 
لوکوربوزیه به عنوان استاد مسلم و نظریه پرداز اصلی معماری مدرن در این دوره از عقاید دهه ۱۹۲۰ و۱۹۳۰ خود در معماری فاصله گرفت.او به جای تکیه بر یک معماری انتزاعی صرف و طراحی مکعب های مدرن ، به سمت معماری بروتالیسم و هم زمان طراحی تندیس های احساس گرایانه گرایش پیدا کرد.این موضوع را می توان در کارهای دو دهه اواخر عمر او همچون کلیسای زیارتی نوتردام دوئو (۱۹۵۰-۱۹۵۴) در شهر رونشان فرانسه و ساختمان های ساخته شده در چندیگار هند (۱۹۵۱-۱۹۶۴) و بالاخره مرکز هنری کارپنتر (۱۹۶۱-۱۹۶۴) در دانشگاه هاروارد امریکا ملاحظه کرد.معماری ، عمران ، شهرساز