پاورپوینت نظریه واحد همسایگی
 
پاورپوینت نظریه واحد همسایگی
بخشی از مطالب:
 
 
کلارنس پری (Clarence Perry) در حدود سال ۱۹۲۳ و تحت تأثیر ریموند آنوین (Reymond Unwin) واحد همسایگی را به عنوان یک مفهوم برنامه ریزی ارائه داد.
 
به نوشته لویس مامفورد در سال ۱۹۶۱،  پری پس از تجربه منافع محیط های خوب برنامه ریزی شده حومه شهر، به عنوان یک نمونه از توسعه حومه ای در لانگ ایسلند، در باغ های فورست هیل مفهوم واحد همسایگی را شکل داد.
بطورکلی دردوران پس ازانقلاب صنعتی وانباشته شدن شهرها از جمعیت شاغل دربخش صنعتی وتوسعه ماشینیسم ، نقطه نظرهای متفاوتی دررابطه با توسعه شهرها وویژگیهای درونی آنها قوت گرفت. درمطالعه مقدماتی که درسال ۱۹۲۶ ودریک گزارش منتشر شده بوسیله کمیته طرح منطقه ای نیویورک ومحیطهای اطراف آن درسال ۱۹۲۹ انجام گرفت کلرنس پری تئوری واحد خودیار خودرا مطرح ساخت، که دارای شش ویژگی بشرح زیر بود:
 
شبکه های اصلی وشبکه راههای پررفت وآمد نبایستی ازمیان بافتهای مسکونی بگذرند. چنین خیابانهایی بهتر است برمحیط پیرامون واطراف واحدهای مسکونی بوجود آیند.
 
شبکه راههای داخلی بهتر است که بصورت کوچه های بن بست باوظایف سبکی که بطور عمومی آرامش محله را برهم نریزد طراحی وتحت ساختمان قرارگیرند . این چنین راههایی بایستی سلامتی، آرامش وحجم کم ترافیک را بطور متناسبی درداخل محله تامین سازند.
 
جمعیت محله های مسکونی بهتر است که برمبنای ضروریات ومحدوده عملکرد یک مدرسه ابتدایی شکل گیرند، جمعیت مبنای این تئوری درحدود ۵۰۰۰ نفراست( معمولاً اندازه یک محله برمبنای محدوده عملکرد یک مدرسه ابتدائی حدودی برابر۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر می باشد ).
 
این واحد های خودیاربهتراست که به مرکزیت یک مدرسه ابتدایی که درمیان فضای سبز قرارگرفته وحدود خدمات آن را محدوده ومرزهای واحد خودیار تشکیل می دهد بوجود آید.
 
حدود اشغال فیزیکی یک واحد خودیار تقریباً ۱۶۰ ایکر( هرایکر برابر۴۰۰۰ مترمربع) بوده وحد تراکم جمعیت نیز ده خانوار درهرایکر تعیین می شود. شکل واحد همسایگی بهتراست به نحوی باشد که یک کودک پیش ازیک دوم مایل فاصله ازواحد مسکونی خود تا مدرسه را بصورت پیاده نپیماید ( هرمایل برابر۱۶۰۹ متر)
 
این واحد بوسیله تاسیسات خرید ،مراکز مذهبی، یک کتابخانه ویک مرکز اجتماعی (محله ای) که بهتر است درنزدیک ترین فاصله به دبستان قرارگیرد ، سرویس دهی گردد.
 
خصیصه های طرح کلرنس پری به قرارزیراست :
 
دبستان: که بعنوان هسته اصلی است که درمرکزواحد خودیار قرار می گیرد وفاصله آن ازواحدهای وسکونی حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ متراست . تامحصلین بتوانند براحتی وبصورت پیاده به دبستان بروند (درحقیقت این فاصله حدود واحد خودیار را مشخص می نماید)
 
پارکها : فضای سبزوزمینهای بازی ۱۰% وسعت هروحد خودیار را می پوشانند . بخش اعظم این پارکها ،درمراکز حوزه ودرجوار دبستانها قرار می گیرد. دراین طرح،زمینهای بازی جهت استفاده بچه ها درطول واحد خودیارپراکنده می گردد وفاصله محیط آموزشی (یا محل سکونت بچه ها) تا زمینهای بازی، بیش از۴۰۰ مترنیست.