پاورپوینت طراحی درمانگاه عمومی
 
بخشی از مطالب:
درگذشته بیمارستان ها و کلینیک های درمانی برای مراجعین فضایی ناخوشایند و نامطلوب بوده اند اما امروزه طراحی داخلی های هوشمندانه و انتخاب درست متریال ها و وسایل سبب شده است تا محیطی پویا و در عین حال آرامش بخش برای مراجعین و حتی پزشکان ایجاد شود. بدون شک بیماران، کلینیک های درمانی که در آن احساس آرامش و رفاه بیشتری دارند را برمی گزینند و این امر سبب رشد اقتصادی و بهبود روند کاری درمانگر می شود.
تعریف درمانگاه
 
پاورپوینت طراحی درمانگاه عمومی
 
درمانگاه به موسسه اي اطلاق می شود که بطور شبانه روزي بیماران سرپایی را براي درمان می پذیرد
 
و درآن محل می توان موارد فوري یا نیازمند کمک هاي ویژه را حداکثر 24 ساعت تحت نظر قرار داد و در صورت عدم بهبودي
 
و داشتن مشکلات خاص و نیازمند به خدمات بیشتر، بایستی درطول این مدت هماهنگی لازم جهت اخذپذیرش واعزام به بیمارستان،در صورت لزوم فراهم گردد.
شرایط ساختمانی تجهیزاتی و پرسنلی درمانگاه
 
ساختمان درمانگاه و تعداد اطاق ها وکلیه شرایط لازم براي تهویه، نور، سیستم هاي حرارتی و برودتی
 
باید منطبق با اصول بهداشتی و فنی بوده و مورد قبول و تصویب وزارت یا دانشگاه / دانشکده مربوطه قرار گیرد.
حداقل تعداد اطاق براي تاسیس درمانگاه عمومی شامل شش اطاق ویک سالن انتظار با امکانات کافی می باشد.
سطح کلی زیر بنا باید حداقل 200 متر مربع بدون در نظر گرفتن فضاي لازم جهت بخش هاي پاراکلینیک بوده
 
و پیش بینی هاي لازم براي کلیه اقدامات ایمنی از جمله اطفاي حریق شده باشد.
بهترین جهت برای اتاق درمان و جراحی درمانگاه
 
بهترین جهت برای اتاق درمان و جراحی بین شمال غربی و شمال شرقی است. نمای بخش پرستاری در جهت جنوب به جنوب شرقی مناسب است .
 
آفتاب صبحگاهی دلپذیر ، گرمای کم ، مزاحمت کم نور آفتاب (احتیاج به تاریک کردن اتاق نیست)
 
هوای ملایم در عصرها، اتاق هایی که رو به شرق و غرب هستند به نسبت دارای آفتاب گیری بیشتر هستند
 
اگر چه از آفتاب زمستانی بهره کمتری می برند. جهت بخش های درمانگاه که دارای اقامت متوسط کوتاهی هستند
 
مهم نیست برخی مقررات انظباطی تخصصی حکم می کنند. پاورپوینت طراحی درمانگاه عمومی
 
که بیماران در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرند که اتاق های رو به شمال برای آن ها مناسب است .
اشکال ساختمانی درمانگاه بیماران سرپایی
 
محل درمان بیماران سرپایی دارای اهمیت ویژه ای است. جداسازی مسیر بیماران سرپایی و بیماران بستری شونده
 
باید در اوائل برنامه ریزی مد نظر قرار گیرد. با این حال راه دسترسی به دپارتمان های پرتو ایکس و جراحی بایستی نزدیک باشد.
 
امور مربوط به بیماران سرپایی هر روز مهمتر می شوند. بنابراین به اتاق های انتظار بزرگتر و اتاق های درمان بیشتری نیاز است.