هنر معماری ایران اسلامی
بخشی از مطالب:
 
معماری در جهان اسلام یکی از بزرگترین جلوه‌های ظهور یک حقیقت هنری در کالبد مادی به‌شمار می‌رود. از لحاظ تاریخی معماری اولین هنری به‌شمار می‌آید که توانست خود را با مفاهیم اسلامی سازگار نموده، از طرف مسلمانان مورد استقبال قرار گیرد.
شیوه های  بنیادی در معماری اسلامی عبارتند از: الف) شیوه مصری(این شیوه از معماری کهن مصر ریشه گرفته و در کشورهای اسلامی شرق آفریقا مصر، سودان و حجاز می باشد). ب) شیوه شامی (این شیوه از هنر و معماری بیزانس ریشه گرفته و کشورهای سوریه، فلسطین، لبنان، اردن و بخشی از ترکیه را در بر گرفته و دارای ویژگی مشترکی با شیوه مصری است). ج) شیوه مغربی (این شیوه بسیار چشمگیر و پیشرفته است و در بر گیرنده کشورهایی مثل مراکش، الجزایر و جنوب اسپانیا می باشد. د) شیوه ایرانی (این شیوه از همه ارزشمندتر و گسترده تر بوده و در برگیرنده کشورهایی مثل عراق، ایران، افغانستان، پاکستان، ازبکستان، تاجیکستان، هند و اندونزی می باشد و بخشی از شیخ نشینان خلیج فارس)
 
سبک شناسی معماری ایرانی در طی شش شیوه بررسی می شوند که عبارتند از :
 
۱- پارسی ۲- پارقی (دو مورد اول پیش از اسلام است) ۳- خراسانی ۴- رازی ۵- آذری ۶- اصفهانی (۴ مورد دیگر پس از ظهور اسلام می باشد).
 
هنر معماری ایران از دیر باز دارای چند اصل بوده که عبارتند از : ۱- مردم واری    ۲- پرهیز از بیهودگی    ۳- نیارش    ۴- خود بسندگی و درون گرایی
 
مردم واری چیست : مردم واری به معنای رعایت تناسب میان اندام های ساختمانی با اندام های انسان و توجه به نیازهای او در کار ساختمان سازی است.
 
برای جلوگیری گرما به به درون ساختمان، از ارسی بهره می بردند یا دیوار و سقف را دو پوسته می ساختند تا لایه ای عایق جهت جلوگیری از گرما باشد «کلمه اُرسی به معنای گشاده یا باز می باشد»
 
نوع فایل: word
 
سایز:۲۰٫۷ KB 
 
تعداد صفحه:۳۳